Zou Jezus ook op 't Rockfestival zijn?

05/07/2016

Zou Jezus ook op 't Rockfestival zijn?

 

Er is geen betere afsluiter van het werkjaar dan Rock voor Specials, een rockfestival voor mensen met een beperking. Al sinds het prille begin van De Ark Gent gaan we jaarlijks naar het festival in Doornzele en zetten ons tentje op in de tuin van Geert & Isabelle die aan de festivalweide wonen. Dit jaar was het een zompige editie, dus kozen we wijselijk voor hun droge zolder.

Ik sta midden een bonte menigte van mensen. Tijdens het concert van Clouseau overvalt me een thuisgevoel. Ik voel me thuis tussen deze grote groep mensen met een beperking. Hier behoor ik toe, dit is mijn volk. Ik vraag me kritisch af waarom. Is het omdat ik dan altijd de ‘sterkere’ ben en me dan beter voel dan de anderen? Is het omdat ik zo graag zorg draag voor anderen om tevreden te kunnen zijn over mezelf? Is het omdat ik bang ben dat mensen met een gemiddelde intellectuele begaafdheid me zullen domineren en kwetsen zodat ik voor veiligheid bij mensen met een beperking kies? Is het omdat ik me wil profileren in de ‘echte’ wereld als goed, altruïstisch en bevlogen? Ik ben geen heilige, mijn drijfveren zullen niet altijd zuiver zijn. Vermoedelijk spelen deze elementen ook een rol voor mijn thuisgevoel bij mensen met een beperking.

En plots vraag ik me af. Zou Jezus ook een ticket voor Rock voor Specials hebben bemachtigd? Hoe zou hij naar deze bonte menigte kijken? Wat zou hij zien? Mijn verbeelding slaat op hol. Ik denk dat hij vrolijk zou meedansen en meezingen genietend van de aanwezigheid van deze mensen. Hij zou zien dat deze mensen met een meer dan normaal enthousiasme meezingen en dansen en hij zo vol vuur meedoen. Hij zou zien dat mensen zorg dragen voor elkaar door een stapje opzij te zetten zodat de persoon achter hen die in een rolstoel zit ook een glimp van Koen Wauters kan opvangen, Jezus zou zich ook een beetje bukken. Hij zou zien dat er niet wordt gedrumd, maar rustig wordt gewacht aan de rijen van de toiletten en hij zou ook een praatje slaan met wildvreemden tijdens het wachten. Hij zou zien dat iedereen- op vraag van de organisatie- een stukje afval meeneemt naar de vuilbak zodat de opkuisploeg minder werk heeft en hij zou zijn handen ook vuil maken. Hij zou zien dat een paraplu plots wordt gedeeld met een onbekende buur en hij zou er gezellig mee onder komen staan. Hij zou zien dat mensen die elkaar helemaal niet kennen hun armen in elkaar haken om mee te wiegen met de muziek en Jezus zou evengoed zijn armen uitreiken.

Hij zou zeggen: Dit is de wereld zoals ik die gedroomd heb, een wereld waar mensen samen vreugdevol zorg dragen voor elkaar en samen genieten van de mooie muziek. Hij zou zeggen: ‘this is my church’, het Volk Gods samen dansend en zingend onderweg; dit is mijn volk, zij behoren mij toe.

This is my church.

This is where I heal my hurts.

For tonight.

God is a DJ.

It’s a natural grace

Of watching young life shape.

It’s in minor keys.

Solutions and remedies.

Enemies becoming friends.

When bitterness ends.

 

Lied van Faithless

 

 

Anja T'Kindt

gemeenschapsverantwoordelijke